14 พฤษภาคม 2556

จากการประชุมเครือข่ายสมัชชาปฏิรูประดับชาติครั้งที่ 3 ในหัวข้อ “บูรณาการภาครัฐ เพื่อขับเคลื่อนคุณภาพการศึกษา” โดยมีผู้แทนจากกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) กระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) กระทรวงยุติธรรม (ยธ.) กระทรวงสาธารณสุข (สธ.) กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (พม.) ผู้แทนสถาบันการศึกษาเข้าร่วมประชุม ณ โรงแรมสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา เมื่อเร็ว ๆ นี้ ดร.อมรวิชช์ นาครทรรพ กรรมการจัดสมัชชาปฏิรูปเฉพาะประเด็นการปฏิรูปการศึกษา กล่าวว่า เวทีการศึกษาท้องถิ่น และภาคเอกชน เห็นตรงกันว่า การศึกษาปัจจุบันมุ่งเน้นในเชิงวิชาการ และมีการวัดผลกันที่คะแนนทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติขั้นพื้นฐาน หรือโอเน็ต และเปรียบเทียบคะแนนต่างประเทศด้วยคะแนนสถาบันปิซ่า (Pisa) ซึ่งไม่ได้ตอบโจทย์ชีวิตจริงของเด็กไทย กับสังคมไทย ทั้งเรื่องการมีงานทำ การสร้างคนคุณภาพ คนที่มีจิตอาสาและมีสำนึกรักษ์ท้องถิ่น

ดร.อมรวิชช์ กล่าวต่อไปว่า การพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทย จะต้องเปลี่ยนโจทย์ใหม่ 2 เรื่อง คือ 1. การจัดการศึกษาต้องมีความหลากหลายมากพอที่จะตอบโจทย์ของแต่ละพื้นที่ได้ และ 2. ภาคเอกชนและท้องถิ่นชุมชน ต้องเข้าร่วมจัดการศึกษาทางเลือก ร่วมทำงานกับภาครัฐให้มากขึ้น ไม่หันหลังให้กันแต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ อยากจัดการศึกษาที่มีคุณภาพให้กับลูกหลานซึ่งเป็นพลเมืองของประเทศ โดยเป็นการศึกษาที่มีคุณภาพมากกว่าแค่คะแนนเท่านั้น แต่สามารถนำมาใช้ในชีวิต มีงานทำ และสร้างคนที่มีคุณภาพได้จริงด้วย

น.ส.ลัดดา ตั้งสุภาชัย นักวิเคราะห์นโยบายและแผนเชี่ยวชาญ วธ. กล่าวว่า การจัดการปฏิรูปการศึกษาครั้งใหม่ที่จะเกิดขึ้น จะต้องมองในมิติของวัฒนธรรมด้วย เพราะที่ผ่านมาเราสอนเด็กแต่วิชาการจนลืมไปว่ารอบ ๆ ตัวเขาคือแหล่งเรียนรู้ที่หลากหลายและทรงคุณค่า วัฒนธรรมของเราถือเป็นทุนต้นน้ำ ในการนำมาปรับใช้ต่อยอดจัดกระบวนการศึกษา เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตได้ เช่น แหล่งภูมิ ปัญญาท้องถิ่น ปราชญ์ชาวบ้าน ศิลปินแห่งชาติ เป็นต้น ซึ่งองค์ความรู้เหล่านี้สามารถบูรณาการจัดการศึกษาให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมท้องถิ่น เศรษฐกิจและสร้างชุมชนเข้มแข็ง และยังก่อให้เกิดมิติในการดำเนินชีวิตที่เชื่อมโยงกันจากอดีตปัจจุบันสู่อนาคตได้ด้วย

นายวรวัส สบายใจ เครือข่ายการศึกษาทางเลือก ผู้ประสานงานเวทีพลังเด็กและเยาวชน กล่าวว่า จากการหารือร่วมกันหลาย ๆ กลุ่มมีจุดร่วมกันที่สำคัญว่า เราเรียนรู้เพื่อค้นพบตัวเอง และมีอาชีพที่เลี้ยงตนเองได้เช่น กลุ่มเด็กม.ปลาย ที่มีเป้าหมายศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา เด็กการศึกษาทางเลือกเน้นการค้นพบตัวเอง จึงมักจะมีปัญหากับระบบภายนอก เช่น สมัครฝึกงานในตำแหน่งผู้ช่วยกุ๊ก ก็ถูกจำกัดด้วยวุฒิทางการศึกษาในระบบ เป็นต้น ส่วนเด็กนอกระบบที่เป็นกลุ่มเสี่ยงซึ่งมาจาก 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ต้องการดึงเด็กให้กลับมาเป็นพลเมืองที่ดีของสังคม ดังนั้น การศึกษาไทยควรต้องสร้างกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิตให้เด็ก สร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ไม่ใช่การจัดการศึกษาแค่เพียง 8 ชั่วโมงในห้องเรียน เพราะเวลาที่เหลือส่วนใหญ่เด็กต้องมีชีวิตอยู่ท่ามกลางโลกแห่งความเป็นจริง.

–เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 15 พ.ค. 2556 (กรอบบ่าย)–

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32687&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

นายเสริมศักดิ์ พงษ์พานิช รมช.ศึกษาธิการ (ศธ.) เปิดเผยว่า ตนได้กำชับให้สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) เร่งขับเคลื่อนคุณภาพการศึกษาในด้านวิชาการและคุณธรรมแบบบูรณาการ โดย สพฐ. จะต้องส่งเสริมให้โรงเรียนมีการพัฒนาคุณธรรมนำวิชาการมากขึ้น ซึ่งผู้บริหาร ครู และนักเรียนทุกคนจะต้องได้รับการอบรมคุณธรรมและจริยธรรมผ่านภาคปฏิบัติอย่างจริงจัง ทั้งนี้ เรื่องการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมในสถานศึกษา ถือเป็นสิ่งแรกที่ตนได้พูดเอาไว้เมื่อครั้งเข้ามาดำรงตำแหน่ง รมช.ศธ. ว่าต้องการที่จะพัฒนาให้เกิดการเรียนรู้คู่คุณธรรม เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญที่ทุกหน่วยงานต้องช่วยกันส่งเสริมทั้งในเด็กและครู โดยเน้นที่เด็กและเยาวชนเป็นพิเศษ เพราะเป็นหัวใจของชาติ ถ้าได้รับการปลูกฝังที่ดี โตขึ้นก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีและช่วยแก้ไขปัญหาประเทศได้

“ผมมีแนวคิดที่จะจัดโครงการเด็กดีขึ้น โดยอาจทำความร่วมมือกับวัด เพื่อให้เด็กและเยาวชนได้เข้ารับการอบรมเป็นหลักสูตรภาคปฏิบัติแบบเฉพาะ เพื่อต้องการสร้างจิตอาสาให้แก่เด็กและเยาวชน เพราะมีแต่เด็กเก่งอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ ประเทศชาติต้องได้เด็กเก่งควบคู่กับการมีคุณธรรม จริยธรรมในใจด้วย” นายเสริมศักดิ์ กล่าวและว่า ตนจะให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องไปศึกษารายละเอียดโครงการดังกล่าว แต่หากมีการดำเนินการโครงการในลักษณะนี้อยู่แล้ว เช่น โครงการโรงเรียนวิถีพุทธ โครงการครูพระสอนศีลธรรม เป็นต้น ก็ให้นำมาต่อยอดพร้อมเดินหน้าต่อให้เกิดขึ้นอย่างจริงจัง ซึ่งตนเชื่อว่าโครงการดี ๆ แบบนี้จะช่วยแก้ปัญหาสังคมได้ ไม่ว่าจะเป็นปัญหายาเสพติด ปัญหาการทะเลาะวิวาท หรือปัญหาท้องในวัยเรียน เพราะสิ่งเหล่านี้จะทำให้เด็กมีภูมิคุ้มกันและแก้ปัญหาเองอย่างมีสติมากขึ้น.

–เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 15 พ.ค. 2556 (กรอบบ่าย)–

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32686&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

ดร.พิษณุ ตุลสุข หัวหน้าผู้ตรวจราชการกระทรวงศึกษาธิการ

…ไม่มีผู้ปกครองคนใดที่ไม่ต้องการให้ลูกได้เรียนในโรงเรียนที่มีคุณภาพ!
หากท่านได้เดินทางไปในชนบทหรือต่างจังหวัดมักจะพบเห็นรถรับส่งนักเรียนวิ่งขนเด็กจากตำบลหมู่บ้านเข้ามาเรียนในเมืองเป็นจำนวนมาก บางรายอาจจะต้องเดินทางถึง 30-40 กม. เพื่อมาเรียนโรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด หรือโรงเรียนเอกชน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โรงเรียนเอกชนหลายแห่งจะมีรถไปรับนักเรียนถึงหน้าบ้าน มีครูพี่เลี้ยงนั่งรถดูแลมาด้วย ภาพเช่นนี้เป็นปกติในทุกจังหวัดทุกเช้า เด็กก็จะนั่งหลับอ่อนเพลีย เพราะการตื่นแต่เช้าและต้องเดินทางไกล แต่พ่อแม่หรือผู้ปกครองยินดีเพราะลดภาระการรับส่งลูกไปโรงเรียนและเชื่อมั่นว่าลูกได้ไปเรียนในโรงเรียนที่มีคุณภาพ

ดังนั้นหากผู้ปกครองมีกำลังทางเศรษฐกิจพอที่จะส่งลูกไปเรียนในโรงเรียนที่มีคุณภาพได้ก็จะส่งไปแน่นอน รถขนนักเรียนก็จะวิ่งผ่านหน้าโรงเรียนในหมู่บ้านในชนบทสู่เมืองใหญ่ ลูกของคนมีฐานะดีในเมืองใหญ่ก็จะถูกส่งไปเช่าหอพัก บ้านเช่า ในจังหวัดที่มีโรงเรียนดัง ๆ คุณภาพดี ลูกของคนร่ำรวยในจังหวัดก็จะถูกส่งไปเรียนยังเมืองหลวงหรือโรงเรียนนานาชาติ หรือคนในเมืองหลวงก็ส่งลูกไปเรียนต่างประเทศเพราะข้อสรุปก็คือ ทุกคนรักลูกอยากให้ลูกเรียนในโรงเรียนดีมีคุณภาพ มีสังคมที่ดี มีอนาคตดี มีใครไม่รักลูกบ้าง

แต่ก็ยังมีอีกหลายครอบครัวที่พ่อแม่ติดขัดปัญหาด้านการเงิน หรือฐานะยากจนจึงไม่มีปัญญาส่งลูกไปเรียนที่ไหน จำใจให้ลูกเรียนอยู่ในโรงเรียนใกล้บ้านในหมู่บ้าน ดังที่เห็นเป็น “โรงเรียนขนาดเล็ก” ที่มีอยู่ถึง 14,816 โรงเรียนของ สพฐ. ในปัจจุบัน
จากสาเหตุดังกล่าวจึงเกิดโรงเรียนขนาดเล็กเพิ่มขึ้นทุกปี โดยที่หากจะจำกัดคำว่า “โรงเรียนขนาดเล็ก” หมายถึง โรงเรียนที่มีนักเรียนจำนวนต่ำกว่า 120 คนลงมาเป็นโรงเรียนขนาดเล็กจะพบข้อมูลดังนี้ ปีการศึกษา 2546 มีจำนวนโรงเรียนขนาดเล็ก 10,877 โรง, ปีการศึกษา 2550 เพิ่มเป็น 13,518 โรง, ปีการศึกษา 2554 เพิ่มเป็น 14,669 โรง ปีการศึกษา 2555 เพิ่มเป็น 14,816 โรง และในปีการศึกษา 2556 ยังไม่มีการสำรวจแต่คาดว่าจำนวนจะต้องเพิ่มขึ้นแน่นอน และในจำนวนนี้ย่อมมีโรงเรียนที่มีนักเรียนต่ำกว่า 60 คนลงมาอยู่ไม่น้อยกว่า 5,962 โรงเรียน เช่นเดียวกัน
ปัญหาของโรงเรียนขนาดเล็กคืออะไร ? ปัญหาสำคัญอันดับแรก คือ คุณภาพของนักเรียน จากการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหรือรางวัลจากการแข่งขันทักษะทางวิชาการต่าง ๆ จะพบว่า โรงเรียนขนาดเล็ก คุณภาพต่ำกว่าโรงเรียนขนาดกลาง โรงเรียนขนาดกลาง คุณภาพต่ำกว่า โรงเรียนขนาดใหญ่ และหากนำผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของโรงเรียนขนาดเล็กตัดออกจากค่าเฉลี่ยรวมของ สพฐ.ในระดับประเทศ คิดเทียบค่าเฉลี่ยรวมจากโรงเรียนขนาดกลางและขนาดใหญ่จะทำให้ค่าเฉลี่ยรวมของ สพฐ. สูงขึ้นอย่างก้าวกระโดด จึงเป็นข้อสรุปว่า คุณภาพนักเรียนในโรงเรียนขนาดเล็กโดยภาพรวมต่ำจริง แล้วทำไมต้องให้เด็กไทยเรียนในโรงเรียนที่ไม่มีคุณภาพ

ปัญหาลำดับที่สองโรงเรียนขนาดเล็กขาดแคลนทรัพยากร เพราะการจัดสรรงบประมาณของ สพฐ. ยืนอยู่บนบรรทัดฐานของค่าใช้จ่ายรายหัว แม้จะบวกเพิ่มพิเศษอย่างไรก็ได้ไม่เท่าโรงเรียนที่มีจำนวนนักเรียนมากอยู่ดี การลงทุนด้านค่าก่อสร้างอาคาร ค่าครุภัณฑ์ วัสดุสื่อต่าง ๆ ก็มีข้อจำกัด เพราะ สพฐ.เป็นพ่อแม่ที่มีลูกมาก มีโรงเรียนในสังกัดถึง 31,116 โรง แม้จะมีงบประมาณรวมกันแล้วจะมากที่สุดนับเป็น 3 แสนล้านบาท ก็ตาม

ทั้งนี้ต้องไม่ลืมข้อเท็จจริงบางประการว่าในประเทศนี้ โรงเรียนขนาดเล็กบางแห่งยังมีคุณภาพที่ดี ได้รับรางวัลโรงเรียนรางวัลพระราชทาน 2-3 ครั้ง เป็นเกียรติประวัติ เพราะผู้อำนวยการและครูเอาใจใส่จริงจังบวกกับผู้นำชุมชนและผู้ปกครองในท้องถิ่นเข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนาศักยภาพของโรงเรียน ทุกคนมีความสุขอยู่กับโรงเรียนที่เป็นศูนย์รวมในการพัฒนาของหมู่บ้านและชุมชน และในขณะเดียวกันยังมีโรงเรียนขนาดเล็กที่จำเป็นต้องคงอยู่ อาทิ โรงเรียนเกาะโหลน เกาะแก่งอีกหลายเกาะ โรงเรียนบนยอดดอยและป่าเขา โรงเรียนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่ไม่สงบและปลอดภัย ที่ถึงอย่างไรโรงเรียนเหล่านี้จะต้องคงอยู่เพื่อให้เด็กไทยที่เกิดในถิ่นฐานเหล่านี้ได้สิทธิและโอกาสในการก้าวถึงการศึกษาขั้นพื้นฐานอย่างมีคุณภาพและทั่วถึงก็ต้องได้รับการแก้ปัญหาและดูแลอย่างมีคุณภาพด้วย แม้ว่าจะเป็นการลงทุนต่อหน่วย (จำนวนเด็กนักเรียน) สูงกว่าพื้นที่ปกติก็ตาม

ทุกปัญหาต้องมีทางออก ปัญหาของโรงเรียนขนาดเล็ก จะต้องได้รับการแก้ไขแน่นอน ทั้งในเรื่องของคุณภาพและเชิงประสิทธิภาพของการบริหารจัดการ และความคุ้มค่าของการใช้ทรัพยากร ซึ่งที่ผ่านมาก็มีการดำเนินการอย่างไม่หยุดหย่อน จนโรงเรียน ของ สปช. (สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติเดิม) ประมาณ 35,000 โรง จึงเหลือเพียงโรงเรียนซึ่งนับรวมโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษาเดิมประมาณ 31,116 โรงแล้วก็ตาม แสดงให้เห็นถึงความคงอยู่และเลิกล้มไปตามสภาพของความจำเป็นและการจำยอม

แต่การยุบเลิกย่อมไม่ใช่ทางออกทางเดียว! เมื่อครั้งผู้เขียนอยู่ในตำแหน่งรองเลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จึงผลักดันโครงการวิจัยเพื่อกำหนดอนาคตโรงเรียนขนาดเล็กของประเทศไทยไว้โดยมีหัวเรื่องวิจัย 16 เรื่อง (ตามข้อมูลล้อมกรอบ) ใช้นักวิจัย ที่ส่วนใหญ่เป็นข้าราชการสังกัด สพฐ. และผู้ทรงคุณวุฒิจากสถาบันอุดมศึกษาที่จบการศึกษาระดับปริญญาเอก จำนวน 100 กว่าคน มาร่วมเป็นทีมวิจัย 16 ทีม ซึ่งหัวเรื่องการวิจัยล้วนแล้วแต่จะสามารถตอบปัญหาเรื่องโรงเรียนขนาดเล็กที่ถกเถียงกันในเวทีสื่อสาธารณะในปัจจุบันได้อย่างครอบคลุมและครบถ้วน เป็นการแก้ปัญหาอย่างมีอนาคต มองอนาคตระยะยาวและรองรับด้วยระเบียบวิธีวิจัยที่เป็นกระบวนการทางวิทยาศาสตร์

หลักการวิจัยทั้ง 16 เรื่อง จะอยู่ภายใต้หลักการสำคัญ 3 ประการคือ 1. คุณภาพของนักเรียนในโรงเรียนขนาดเล็ก 2. สิทธิและโอกาสในการได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานของประชาชนคนไทยทุกคนตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด และ 3. ประสิทธิภาพการบริหารจัดการของภาครัฐ

ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับพลังและการขับเคลื่อนของนักวิจัยทั้ง 16 ทีม ซึ่งขณะนี้น่าจะดำเนินการไปได้ใกล้จะเสร็จแล้ว และจะเป็นคำตอบอันสำคัญต่อรัฐบาล และประชาชนของประเทศไทยทั้งผู้ยากไร้ขาดโอกาส และผู้ที่กำลังวุ่นอยู่กับปัญหาและแสวงหาคำตอบว่าอนาคตของโรงเรียนขนาดเล็กของประเทศไทยควรจะเป็นอย่างไร แต่คำตอบสุดท้ายจะต้องยืนอยู่บนหลักการว่า ‘การแก้ปัญหาโรงเรียนขนาดเล็กของประเทศไทยจะต้องไม่มีรูปแบบเดียวที่ใช้แก้ปัญหาได้ ทุกโรงเรียนทั่วประเทศจะต้องขึ้นอยู่กับบริบท และสภาพการณ์ของแต่ละโรงเรียน แต่ละชุมชนเป็นสำคัญ”.
16 หัวข้อวิจัยฯ

ขณะนี้น่าจะอยู่ในระหว่างการดำเนินการและบางเรื่องดำเนินการวิจัยเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงนำเสนอเพื่อให้เป็นแนวคิดและการมองปัญหาทั้งระบบ อาทิ

1. เรื่องผลคุณภาพนักเรียนใน รร.ขนาดเล็ก

2. เรื่องการศึกษาผลการประเมินคุณภาพภายนอก

3. เรื่องการบริหารจัดการ

4. เรื่องปัจจัยที่ทำให้ รร.ขนาดเล็กอยู่ได้อย่างมีคุณภาพ

5. เรื่องรูปแบบการบริหารจัดการศึกษา

6. เรื่องการศึกษาความคุ้มค่า เชิงการลงทุน

7. เรื่องการศึกษาผลกระทบด้านสิทธิและโอกาสทางการศึกษา จากการยุบรวม รร.ขนาดเล็ก

8. เรื่องความพึงพอใจต่อการบริหารจัดการควบรวม รร.ขนาดเล็ก

9. เรื่องปัจจัยสนับสนุนและปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการรวมหรือเลิกล้มรร.ขนาดเล็ก

10. เรื่องการบริหารงานบุคคล เพื่อรองรับการบริหารจัดการ รร.ขนาดเล็กในอนาคต

11. เรื่องรูปแบบการบริหารจัดการและการมีส่วนร่วมของ รร.ขนาดเล็กที่มีประสิทธิภาพ

12. เรื่องการจัดการศึกษารร.ขนาดเล็ก โดยอาศัยองค์กรเอกชนเป็นแนวคิดใหม่

13. เรื่องการบริหารทรัพย์สิน รร.ขนาดเล็ก กรณีที่ยุบรวม หรือเลิกล้มเป็นการเตรียมหาทางออกไว้ก่อน

14. เรื่องรูปแบบการใช้แท็บแล็ต เพื่อยกระดับคุณภาพนักเรียนใน รร.ขนาดเล็ก

15. เรื่องการพัฒนาการจัดการศึกษาแบบคละชั้นใน รร.ขนาดเล็ก และ

16. เรื่องสามทศวรรษ รร.ขนาดเล็กของประเทศไทย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่บ่งบอกถึงความพยายามในการแก้ปัญหาที่ผ่านมากว่า 30 ปีเป็นการศึกษาประวัติศาสตร์เพื่อเป็นเอกสารหลักฐานและสามารถนำมาวิเคราะห์เพื่อพยากรณ์และกำหนดนโยบายอนาคตได้อย่างแม่นยำและมีประสิทธิภาพ.

–เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 15 พ.ค. 2556 (กรอบบ่าย)–

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32684&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

นพ.กำจร ตติยกวี รองเลขาธิการคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) เปิดเผยว่า จากการรวมตัวเข้าสู่ประชาคมอาเซียนในปี 2558 นั้น ในส่วนของการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรสหกิจศึกษาของสถาบันอุดมศึกษาในกลุ่มอาเซียนปัจจุบันมีทั้งสิ้น 5 ประเทศ ได้แก่ สิงคโปร์มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย และไทย ส่วนประเทศที่ยังไม่ได้ดำเนินการ คือ เวียดนาม ลาว กัมพูชา พม่า และบรูไน ซึ่งถือได้ว่าการดำเนินงานสหกิจนานาชาติ ยังอยู่ในวงจำกัดสำนักงานคณะกรรมการการ

อุดมศึกษา(สกอ.)ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ได้สนับสนุนสหกิจศึกษามาอย่างต่อเนื่อง จึงได้มีการจัดตั้งเครือข่ายสหกิจศึกษา เพื่อให้เกิดความร่วมมือ แลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์ และสามารถวางแนวทางในการพัฒนาให้เกิดการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรสหกิจศึกษานานาชาติในสถาบันอุดมศึกษา เพื่อผลิตบัณฑิตคุณภาพรองรับความต้องการของประชาคมอาเซียนรวมถึงการศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินงานสหกิจศึกษานานาชาติของประเทศกลุ่มอาเซียน ตั้งแต่การหาเครือข่ายความร่วมมือ การหางานให้นักศึกษา มาตรการด้านการลดหย่อนภาษีแนวทางและกรรมวิธีการตรวจคนเข้าเมืองของประเทศ ต่างๆ จะช่วยให้การจัดการเรียนการสอนของประเทศในกลุ่มอาเซียนมีความชัดเจนมากขึ้น

สำหรับประเทศไทยมีการดำเนินงานสหกิจศึกษามาประมาณ 20 ปี ปัจจุบันมีมหาวิทยาลัย 100 กว่าแห่ง มีนักศึกษา30,000 กว่าคน มีสถานประกอบการ 7,000-8,000 แห่งที่เข้าร่วมโครงการ ทำให้เห็นถึงความเข้มแข็งของสหกิจศึกษาระดับชาติและความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ได้รับการยอมรับและยกย่องจากสมาคมสหกิจศึกษาโลก ทั้งนี้ สกอ. ได้ร่วมกับสมาคมสหกิจศึกษาไทยและเครือข่ายสหกิจศึกษา 9 เครือข่าย จะจัดงานวันสหกิจศึกษาไทย ครั้งที่5 ประจำปี 2556 ในวันที่ 6 มิ.ย. 56 ณ ศูนย์นิทรรศการและการประชุมไบเทค บางนาภายใต้แนวคิดสหกิจศึกษา: กลไกสู่การพัฒนาประชาคมอาเซียนพลัส เพื่อเป็นการรวมพลังของทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องร่วมกันพัฒนาสหกิจศึกษาไทยให้ต่อเนื่องก้าวหน้าต่อไป

ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามรัฐ

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32683&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

นายอภิชาติ จีระวุฒิ เลขาธิการคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) ฐานะประธานคณะอนุกรรมการบัญชีจ่ายที่สอง กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) เปิดเผยว่า ปัจจุบันกองทุนเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษา มีอยู่ 2 กองทุนคือ กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) และกองทุนเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่ผูกกับรายได้ในอนาคต (กรอ.) ซึ่งนิสิตนักศึกษาสามารถเลือกกู้จากกองทุนใดก็ได้ แต่วันนี้ก็ยังคงมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนอยู่ว่า ถ้าเคยกู้ กยศ. มาก่อนตอนเรียนระดับมัธยมศึกษา เมื่อมาเรียนระดับอุดมศึกษาแล้วต้องกู้ กยศ. ต่อเท่านั้น ซึ่งเป็นความเข้าใจผิด เพราะนิสิตนักศึกษาสามารถโยกมากู้ กรอ. ได้ โดยจะมีอัตราดอกเบี้ยการกู้ยืมเท่ากันทั้ง 2 กองทุน และหลักเกณฑ์การพิจารณาอนุมัติการกู้ ก็ใช้หลักเกณฑ์เดียวกัน คือสาขาที่เป็นสาขาขาดแคลนของประเทศ โดยเน้นสาขาทางวิทยาศาสตร์ก่อน แต่ทั้งนี้ก็ไม่ได้ทิ้งสาขาสังคมศาสตร์เพราะมีหลายสาขาที่ยังจัดให้อยู่ โดยนิสิตนักศึกษาที่จะขอยื่นกู้สามารถดูรายละเอียดผ่านระบบ e-Studentloan ทางเว็บไซต์ www.studentloan.or.th

เลขาธิการ กกอ. กล่าวต่อไบว่าสำหรับประเด็นหลักที่แตกต่างกันระหว่าง 2 กองทุน คือ กยศ. จะมีการกำหนดรายได้ของครอบครัวไม่เกิน 200,000 บาทต่อปีขณะที่ กรอ. ไม่ดูรายได้ของครอบครัวส่วนการชำระคืน กรอ. จะใช้คืนก็ต่อเมื่อมีเงินเดือนเกิน 1.6 หมื่นบาทต่อเดือนส่วน กยศ. จะมีระยะปลอดหนี้ 2 ปีหลังจบการศึกษาแต่จะไม่พูดถึงรายได้ เพราะฉะนั้น หลังจากการศึกษา 2 ปีก็ต้องจ่ายแต่ถ้ายังไม่มีงานก็ต้องติดต่อเพื่อขอผ่อนผัน ซึ่งทั้งสองกองทุนต่างก็มีจุดเด่นที่นักศึกษาสามารถเลือกกู้ได้

“อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก กรอ. เพิ่งเปิดให้นักศึกษากู้ได้ไม่นาน นักศึกษาจึงอาจยังมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนอยู่ ทำให้โควตาเหลือเยอะมาก อย่างภาคเรียนที่2 ของปีการศึกษา 2555 รัฐบาลให้เป้าหมายมา 70,000 คน แต่มีคนมากู้เพียง17,000 คน สำหรับปีการศึกษา 2556 มีเป้าหมายมาถึง 100,000 คน จึงอยากเชิญชวนให้นักศึกษามายื่นกู้ กรอ.ได้ และตอนนี้ผลแอดมิสชั่นส์ก็ออกมาแล้ว นิสิตนักศึกษาที่ต้องการกู้เงินเรียนควรเตรียมตัวไปยื่นขอกู้เงินได้แล้วโดยเข้าไปศึกษารายละเอียดผ่านระบบe-Studentloan” นายอภิชาติ กล่าว

ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามรัฐ

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32682&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

นางพนิตา กำภู ณ อยุธยา ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) เปิดเผยว่า ขณะนี้มีแนวทางแก้ไขปัญหาหนี้สินข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาแล้ว โดยได้มอบให้สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา (สกสค.) ไปพิจารณาหาเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำหรือซอฟต์โลน มาซื้อหนี้ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาที่เป็นหนี้เสียเพื่อปรับโครงสร้างหนี้ใหม่และให้ครูกลุ่มนี้มีหนี้อยู่ที่เดียว โดยจะลดอัตราดอกเบี้ยให้อยู่ที่ประมาณร้อยละ 5 ต่อปีจากอัตราดอกเบี้ยในปัจจุบันที่สูงประมาณร้อยละ 7-8 ต่อปี

ปลัด ศธ.กล่าวต่อว่า แนวทางดังกล่าวนี้จะให้เฉพาะกลุ่มครูที่มีหนี้เสียจริงๆ คือเป็นครูที่มีหนี้วิกฤตขั้นรุนแรง เช่น โดนฟ้องเรื่องบัตรเครดิต ถูกอายัดทรัพย์ หรือผ่อนหนี้ต่องวดแล้วไม่เหลือเงินใช้จ่ายดำรงชีวิตเลย เป็นต้น ทั้งนี้สำหรับวิธีการที่คิดไว้ คือจะกู้เงินในนาม สกสค. และปล่อยให้ครูกลุ่มนี้กู้ในอัตราที่เป็นดอกเบี้ยถูกเพื่อผ่อนปรนภาระที่แบกอยู่ ส่วนแนวทางการแก้ปัญหาหนี้ครูในระยะยาวนั้น ถึงจะพูดและทำกันมานาน แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นวิธีการที่ยั่งยืนควรจะส่งเสริมให้ครูที่เป็นหนี้ได้มีรายได้เพิ่มขึ้นมากกว่า

“การแก้ปัญหาโดยส่งเสริมให้ครูมีรายได้เพิ่มนั้น มีอยู่หลากหลายวิธี เช่น อาจประสานสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) ส่งครูหรือนักเรียน นักศึกษา มาให้ความรู้กับครูกลุ่มนี้ ทั้งเรื่องการผลิตสินค้าเพื่อนำไปขาย หรือการนำสินค้าโอท็อปไปปรับปรุงต่อยอด หรือในส่วนของสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (สป.ศธ.) ซึ่งกำกับดูแล สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย (กศน.) ที่ส่งเสริมสนับสนุนการสร้างอาชีพอยู่แล้ว ก็จะสั่งการให้เข้ามาช่วยฝึกอาชีพสร้างรายได้ให้กับครูอีกทางหนึ่งด้วย เพราะการจะช่วยให้ครูใช้จ่ายอย่างประหยัดคงเป็นเรื่องยากกว่าการส่งเสริมให้ครูมีรายได้เพิ่มขึ้น” ปลัด ศธ.กล่าว

ที่มา: หนังสือพิมพ์มติชน

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32680&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม นางรัตนา ศรีเหรัญ เลขาธิการคณะกรรมการข้าราชการ ครูและบุคลากรทางการศึกษา (ก.ค.ศ.) เปิดเผยว่า ในการประชุมคณะกรรมการ ก.ค.ศ. วันที่ 17 พฤษภาคมนี้ จะเสนอร่างบัญชีอัตรา เงินเดือนสำหรับคุณวุฒิที่ ก.ค.ศ.รับรองเพื่อบรรจุและแต่งตั้งเป็นข้าราชการครูและ บุคลากรทางการศึกษากับอัตราเงินเดือนสำหรับคุณวุฒิที่สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (ก.พ.) รับรอง เพื่อบรรจุและแต่งตั้งเป็นข้าราชการพลเรือนสามัญ รวมทั้งบัญชีเปรียบเทียบอัตราเงินเดือนและจำนวนเงินที่ได้ปรับตามคุณวุฒิที่ ก.ค.ศ.รับรองกับอัตราเงินเดือน และจำนวนเงินที่ได้ปรับตามคุณวุฒิที่ ก.พ.รับรอง ใช้บังคับใน วันที่ 1 มกราคมที่ผ่านมา ซึ่งเรื่องนี้เป็นไปตามนโยบายการปรับเงินเดือน 15,000 บาทของรัฐบาล โดยในปี 2555 ได้มีการปรับเงินเดือนตามคุณวุฒิไปแล้วตามมติ คณะรัฐมนตรี (ครม.) แต่ยังไม่ถึง 15,000 บาท และได้กำหนดให้มีการปรับให้ครบในปี 2556 และปี 2557 โดยในร่างบัญชีอัตราเงินเดือนที่จะนำเสนอที่ประชุม ก.ค.ศ.เห็นชอบได้กำหนดอัตราเงินเดือนบรรจุใหม่ในอันดับครูผู้ช่วยที่จะใช้บังคับ ดังนี้ ปี 2556 ได้แก่ ปริญญาตรี หลักสูตร 4 ปี เงินเดือน 13,470 บาท ปริญญาตรี หลักสูตร 5 ปี 14,300 บาท ประกาศนียบัตรบัณฑิตที่มีหลักสูตรการศึกษาไม่น้อยกว่า 1 ปี ต่อจากวุฒิปริญญาตรี หลักสูตร 4 ปี 14,300 บาท ปริญญาตรี หลักสูตร 6 ปี 16,570 บาท ปริญญาโททั่วไป 16,570 บาท ปริญญาโทที่มีหลักสูตร กำหนดเวลาศึกษาไม่น้อยกว่า 2 ปี ต่อจากวุฒิปริญญาตรีที่มีหลักสูตรกำหนดเวลาศึกษาไม่น้อยกว่า 5 ปี 17,690 บาท และปริญญาเอก 20,320 บาท

เลขาธิการ ก.ค.ศ.กล่าวต่อว่า สำหรับอัตราเงินเดือนที่จะบังคับใช้ในวันที่ 1 มกราคม 2557 ได้แก่ ปริญญาตรี หลักสูตร 4 ปี 15,050 บาท ปริญญาตรี หลักสูตร 5 ปี 15,800 บาท ประกาศนียบัตรบัณฑิตที่มีหลักสูตรการศึกษาไม่น้อยกว่า 1 ปี ต่อจากวุฒิปริญญาตรี หลักสูตร 4 ปี 15,800 บาท ปริญญาตรี หลักสูตร 6 ปี 17,690 บาท ปริญญาโททั่วไป 17,690 บาท ปริญญาโทที่มีหลักสูตรกำหนดเวลาศึกษาไม่น้อยกว่า 2 ปี ต่อจากวุฒิปริญญาตรีที่มีหลักสูตรกำหนดเวลาศึกษาไม่น้อยกว่า 5 ปี 18,690 บาทและปริญญาเอก 21,150 บาท ทั้งนี้ในการปรับเงินเดือนดังกล่าวจะมีการปรับให้กับผู้ที่ได้รับผลกระทบจากการปรับเงินเดือน 15,000 บาทด้วย โดยได้มีการจัดทำรายละเอียดไว้ในบัญชีเปรียบเทียบอัตราเงินเดือน ที่จะนำเสนอไปพร้อมกัน เช่น ผู้ที่มีคุณวุฒิปริญญาโทที่มีหลักสูตรกำหนดเวลาศึกษาไม่น้อยกวา 2 ปี ต่อจากวุฒิปริญญาตรีที่มีหลักสูตรกำหนดเวลาศึกษา ไม่น้อยกว่า 5 ปี และมีเงินเดือนอยู่ในอันดับ คศ.4 มีอัตราเงินเดือนก่อนปรับวันที่ 1 มกราคม 2556 จำนวน 24,400 บาท จะได้รับการปรับเงินเดือนในวันที่ 1 มกราคม 2556 เป็น 27,090 บาท เป็นต้น ทั้งนี้เมื่อที่ประชุม ก.ค.ศ.เห็นชอบในเรื่องนี้แล้ว จะต้องเสนอที่ประชุม ครม.อนุมัติและจะต้องตั้งงบประมาณที่จะนำมาปรับเงินเดือนให้กับข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาเหล่านี้

“เรื่องนี้เป็นการดำเนินการเช่นเดียวกันการปรับเงินเดือน 15,000 บาท ในปี 2555 ซึ่งตอนนั้นมีการปรับเงินเดือนให้ไม่ถึง 15,000 บาท แต่จะมีเงินค่าครองชีพส่วนอื่นสมทบให้จนมีรายได้ครบ 15,000 บาท โดยในปี 2556 และปี 2557 ก็ต้องตั้งงบประมาณมารองรับเช่นเดียวกัน โดยขณะนี้ ก.ค.ศ.กำลังทำรายละเอียดจำนวนข้าราชการครูทั้งหมดที่จะได้รับการปรับและงบประมาณที่จะต้องใช้” นางรัตนากล่าว

ที่มา: หนังสือพิมพ์มติชน

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32679&Key=hotnews

14 พฤษภาคม 2556

โพสต์ทูเดย์ สพฐ.ลุยแจกแท็บเล็ต 1.6 ล้านเครื่องให้เด็ก ป.1 และ ม.1 แต่ได้ใช้เทอมสอง ยันเนื้อหาหลากหลายกว่าเดิม

นายชินภัทร ภูมิรัตน เลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (กพฐ.) เปิดเผยว่า ที่ประชุมคณะกรรมการบริหารนโยบาย 1 คอมพิวเตอร์พกพา (แท็บเล็ต)ต่อ 1 นักเรียน มีมติอนุมัติทีโออาร์สำหรับการประกวดราคาจัดซื้อเครื่องแท็บเล็ตเรียบร้อยแล้ว โดยในปีการศึกษา 2556 นี้ รัฐบาลจะจัดซื้อเครื่องแท็บเล็ตแจกนักเรียน ป.1 และ ม.1 รวมประมาณ 1.6 ล้านเครื่อง

ทั้งนี้ หลังจากทีโออาร์ได้ข้อยุติแล้วสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) จะนำขึ้นประชาพิจารณ์ในเว็บไซต์ของ สพฐ.เพื่อเตรียมขายซองประกวดราคา หากไม่มีปัญหาใดๆ จะประกวดราคาได้ในช่วงกลางเดือน มิ.ย.
เลขาธิการ กพฐ. กล่าวว่า แม้จะมีความล่าช้าจากแผนเดิมที่วางไว้บ้าง แต่ก็เพื่อความรอบคอบจึงต้องดำเนินการอย่างระมัดระวัง ซึ่งเด็กทุกคนจะมีแท็บเล็ตใช้ในภาคเรียนที่ 2 ของปีการศึกษา 2556 แน่นอน ส่วนเรื่องเนื้อหาที่จะนำมาบรรจุในเครื่องแท็บเล็ตนั้นปีนี้จะมีเนื้อหาสำหรับบรรจุมากขึ้นจากปีที่แล้วทั้งระดับป.1 ป.2 ม.1 และ ม.2 เฉพาะ Learning Object ก็มีเป็นร้อยเครื่องและ สพฐ.จะมีแอพพลิเคชั่นเพิ่มขึ้นจากการประกวดสร้างสื่อการเรียนการสอนในแท็บเล็ตของครูและคนทั่วไป ซึ่งปีนี้น่าใช้กว่าปีที่แล้วด้วย โดยเป็นสื่อที่พัฒนาขึ้นใช้กับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์โดยเฉพาะ

ที่มา: หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=32678&Key=hotnews